Eco'ya Açık Mektup

Değerli Umberto Eco,

melodik dramına beni bu sömestr yanına alamazsın. Artık Sıkayfi denen Bil-Kur denmeyen şeyler bulacağım kendime. Adeta göklerde süzülürken, 2055 yılının kara senaryolarını apaçık keşfedeceğim. Gizli anarşizmi doruklarda faşizm olarak yaşarken, V for Vendetta gibi müzik kutusuyla dans edeceğim. Varsın gözlük takıp süpürgeyle uçacağım, olsun evrende otostop çekeceğim. Senin değerinden de vazgeçeceğim. Sadece Eco olacaksın, o sarkaçtan sallanacaksın.

Ama senin ne aşk acını, ne boktan-iğrenç ve püsküllü ortaçağını DİNLEMEYECEĞİM. Tamamen bir hayal ürünü, kurgusal ve asla ölmeyenlerden olacağım.

Düşüncelerinin içinden derlenen, her fırsatta edebi çevirilere ve GÖSTERGEye yönelen çeviribilim kitaplığına tenormuş gibi davranan mezzo sopranolar adına.