Listeler. Boy boy. Okuma arzusu. Ancak sadece eyleme dökülememekten yakınmak. Yalnızlık, bir ömür. Sıfat tamlamaları, üniversiteye kazanmayı kafaya koyduğumdan an itibari ile kafamda geziniyor. 9 yıl oldu. Meyveler, soyulmaması tercihim. Ya ben? Yine kafası karışık.

Tanpınar'ın Huzur'undan huzursuzlaşmaya başladığımdan beri, evde halı kadar değerli hissedip, üşüngeçlik süre geliyor. Öylesine korkunç ve berbat bir duygu ki, tüm tiksinmeleri ortaya çıkarıyor. Uyku göze girmezken, yanan gözler ve yorgunluk çabası oluyor. Yine meyveler geliyor aklıma, en sevdiğim kiraz'dan alıyorum öfkemi.

Film kahramanlarına derin bir "gıcık" besliyorum, köşede öldürmek istermişçesine. İyi ki sadece hayal ürünü.